Çocuğunuz ve Siz

• Ömer ÜNER
• ,
• 235 Görüntüleme

• Çocuğunuzu değiştirmeye çalışmayın. Bir kenara çekilin. Kendi ukdelerinizin, beklentilerinizin, umutlarınızın yükünü o küçük omuzlardan alın. Kendinizi ondan ayırın. Onun kendi kişiliğini, hayatı algılama biçimini, kabul ve retlerini kendi ekosisteminde görmeye, anlamaya çalışın. Çocuğa önce kendi olmasına izin verirseniz istediğiniz ‘değişim’ çok daha kolay, doğal ve kalıcı bir şekilde gerçekleşecektir.

• Çocuğunuza tekniklerle yaklaşmayın. Teknik çoğunlukla samimiyet içermez. Samimiyet içermeyen teknikleri de çocuk farkeder ve savunmaya geçer. 

• Çocuğunuzun hayatla ilişkisini kendi temposunda geliştirmesine izin verin. Onun hayatında size düşen rolün 'belirleyici' değil 'seyirci' olduğunu kabullenin. Seyircinin görevi sahnedeki oyuncuyu manipüle etmek değildir.

• Seyircilik görevini icra ederken gevşeyin, rahatlayın. Sürekli gergin, eleştirel ve manipülatif bir bakış açısıyla izlerseniz çocuğunuzun hayatındaki çok önemli nüansları kaçıracaksınız.

• Ebeveyn olarak size düşen rol onu takdir etmek ve sevmektir. Fazlası değil.

• Sizin korumanıza ihtiyacı yok. Koruma eyleminde semantik olarak negatif bir ton vardır. Satır aralarında muhtaç olma, acizlik, yetersizlik mesajları verirsiniz. Her koruma eylemenizde bu anlamları pekiştirirsiniz. Korumacı ailelerin gölgeliğinde büyümeye çalışan çocukların güçlü karakterlere sahip olmamasının sebebi budur. Onun, korumanıza ihtiyacı yok. Bunu ne kadar erken kabullenirseniz, çocuğunuz gerçek kişiliğini o kadar erken bulur.

• Eğer çocuğunuzun bazı özelliklerini değiştirmek istiyorsanız önce siz değişin. En güçlü mesajı ne olduğunuz verir; ne söylediğiniz ya da ne yaptığınız değil.